Nieuws


Bezoek aan het graf van onze erflater, Ebel Hero Ebels

Op vrijdag 31 mei reisden zes leden van het curatorium van de Willem de Zwijger-Stichting af naar het Groningse Oldambt, de geboortestreek van Ebel Hero Ebels (1897-1976), de erflater van de Willem de Zwijger-Stichting. Omdat Noordoost-Groningen zeker voor de bestuursleden uit Vlaanderen niet naast de deur is, is besloten er een uitstapje van twee dagen van te maken, met aandacht voor de culturele schatten die de streek te bieden heeft.

Monument voor de Slag bij Heiligerlee
Op vrijdag 31 mei werd een bezoek gebracht aan het Museum Slag bij Heiligerlee en het Klokkengieterijmuseum, die tegenover elkaar liggen aan de Provincialeweg in Heiligerlee. In het Museum Slag bij Heiligerlee werden we uitstekend rondgeleid door de jonge, enthousiaste gids Ruben. Er ontstond een boeiende uitwisseling van kennis tussen de plaatselijke gids en de bezoekers die uit verschillende delen van Nederland en Vlaanderen kwamen.

De Slag bij Heiligerlee houdt verband met de naam van onze stichting, omdat er bij deze veldslag, die plaatsvond op 23 mei 1568, twee jongere broers van Willem de Zwijger betrokken waren, de graven Lodewijk en Adolf van Nassau. Adolf van Nassau zou bij de Slag van Heiligerlee om het leven komen. Een standbeeld van de Vlaamse beeldend kunstenaar Joseph Geefs, even verderop, herinnert aan zijn dood. De Slag bij Heiligerlee wordt beschouwd als het begin van de Tachtigjarige Oorlog.

De ketels van de whiskeybrouwerij van coöperatie De Graanrepubliek

Op zaterdag 1 juni werd het bestuur gastvrij ontvangen bij De Graanrepubliek, een landbouwcoöperatie waar goede smaak en gezonde grond voorop staan. De Graanrepubliek – de naam herinnert niet toevallig aan het boek van Frank Westerman, dat zich grotendeels in deze omgeving afspeelt – is ondergebracht in de oude treinremise in Bad Nieuweschans. Het gebouw met zijn fraaie industriële vormgeving huisvest onder meer een whiskeybrouwerij, een bierbrouwerij en een proefbakkerij. Je kunt er ook uitstekend eten! Maar na een inspirerende rondleiding moest er ook flink vergaderd worden.

Van links naar rechts: Hans van Strien (penningmeester), Ingrid Glorie, René Nijhof, Ludo Helsen (voorzitter), Herman Bosmans (secretaris), Wim Hüsken

Na de lunch brachten de aanwezige bestuursleden een bezoek aan de graven van de heer Ebel Hero Ebels en zijn zuster Anna Geertruida Ebels (1910-2000). In een korte toespraak memoreerde de heer Ludo Helsen, bestuursvoorzitter van de Willem de Zwijger-Stichting, het belang van de schenking van de heer Ebels, die zijn volledige nalatenschap bestemde voor het versterken van de banden tussen Nederland en Vlaanderen. De heer Helsen spraak ook zijn bijzondere waardering uit voor Anna Geertruida Ebels, die haar broer vele jaren heeft overleefd maar zijn testament nooit heeft aangevochten. Daarom werd de meegebrachte bloemen bewust op beide graven neergelegd. De vele gesprekken die de bestuursleden deze twee dagen gevoerd hebben, zowel onderling als met de uiterst hartelijke Groningers, maakten op verrassende wijze duidelijk hoeveel Nederland en Vlaanderen historisch en cultureel in gemeen hebben.

Internationale Gespreksdag 2023

Op 18 november vond in Gent de 22e Internationale Gespreksdag plaats. Secretaris Herman Bosmans was aanwezig namens de Willem de Zwijger-Stichting. In de laatste Neerlandia van 2024 stond een interview met dagvoorzitter Peter Debrabandere.

Toespraak bij de vieringen van 14 oktober 2023

Er valt dit jaar heel wat te vieren. SASNEV en Biblionef in Pinelands bestaan 25 jaar, het Zuid-Afrikahuis is honderd jaar aan de Keizersgracht gevestigd en de Nederlandse Biblioteek in Kaapstad bestaat zelfs al 110 jaar. Daarom was het op zaterdag 14 oktober feest bij SASNEV. Ludo Helsen, voorzitter van het curatorium van de Willem de Zwijger Stichting, kon er niet bij zijn, maar stuurde onderstaande toespraak.

Geachte Voorzitter, en goede vriend Jan,
Geachte mevrouw Eureka,
Geachte vertegenwoordigers van het Zuid-Afrikahuis en van de Nederlandse Bibliotheek,
Geachte aanwezigen,
In 1995 hebben wij als openbare instelling, toen nog de provincie Antwerpen met groot potentieel, besloten middelen in te zetten in Zuid-Afrika. Door allerlei omstandigheden en toevalligheden zijn wij eerst terechtgekomen -en dat voor heel wat jaren – in de provincie Vrystaat, en wat onze culturele interesses betrof bij de ATKV. Dat hebben wij van beide zijden heel wat jaren volgehouden.
Ik mag dus eerlijk zeggen dat , vermits ik alles verslond wat met Zuid-Afrika en met Afrikaans te maken had , ik ergens in of rond 1997 hoorde over de inspanningen van de Willem de Zwijgerstichting voor de redding van de Nederlandse Bibliotheek.
Dat Huis der Nederlanden heb ik dus zien ontstaan, toch vanop enige afstand maar ook met enige vorm van sympathie.
Enkele keren zelfs heb ik er wel eens aan gedacht in Pinelands te gaan kennismaken, maar bij nader nadenken dacht ik dat zoiets vanwege iemand uit het verkozen beleid misschien wat bemoeizuchtig zou overkomen…
Om dit verhaal kort te maken ben ik uiteindelijk bij die Willem de Zwijgerstichting terecht gekomen en er dan ook nog met grote vreugde voorzitter van geworden.
Menige keren heb ik dit laatste decennium de kans gehad om de bestaande documenten van de vereniging te lezen, zeker voldoende om me een vrij correct beeld te vormen van de geschiedenis der mensen die zich in dat Huis der Nederlanden hebben ingezet om er zoveel mogelijk mooie dingen mee te doen.
Een document kende ik al het langst, namelijk een van de basisdocumenten over het begin van onze activiteiten in Zuid-Afrika en dat teruggaat naar die jaren 1997-1998, het ogenblik dat de kerkzaal bij Pinelands omgebouwd wordt tot Huis der Nederlanden. Op dat moment zegt mijn zeer illustere voorganger dit: “De financiële tussenkomst van de Willem de Zwijgerstichting kan niet verder strekken dan de aankoop, verbouwing en uitbreiding van het pand. Voor de vaste werkingskosten, waaronder die voor het personeel, wordt een beroep gedaan op de Nederlandse en Vlaamse regering. Bij de beide regeringen werd reeds een subsidievoorstel ingediend.”
Deze woorden kwamen er niet zomaar. Een aantal leden van het curatorium vreesden immers dat er zou gebeuren wat er op zeer korte tijd echt gebeurde: namelijk dat alle middelen van de vereniging door de nieuwe boreling zouden opgeslorpt worden…
En zo gebeurde.
Op zeer korte tijd en ondanks het feit dat voorzitter en curatorium alles in het werk stelden om meer middelen binnen te halen, in de eerste plaats vanuit de regeringen die zo een ongelooflijk kado hadden gekregen.
Wat sommige curatoriumleden hadden voorspeld, net toen ze teleurgesteld de deuren achter zich voor goed hadden dichtgekletst, gebeurde…
De activiteiten van de stichting buiten Zuid-Afrika vielen stil.
Alle middelen waren hier nodig.
Enkele dynamische mensen hadden elkaar hier gevonden en hadden een nieuwe overtuigende logica opgebouwd. Eerst werkten ze nog onder de naam Huis der Nederlanden, maar spoedig vonden ze SASNEV een betere naam, die Nerderlanden stond hen niet aan en was volgens hen een hinderpaal…
Hun logica was de logica van het honderd procent gebruik…
Het begon met: naast de bibliotheek kan daar nog heel wat anders gedaan worden… tot… we moeten het gebouw maximaal gebruiken.
Er zijn in die tijd namen die opvallen door dynamisme en activiteitscreatie… sommigen heb ik spijtig genoeg nog nooit kunnen ontmoeten zoals mevr. Anneke van Niekerk. Maar toch mijn dank.
Ik stelde wel vast dat na iets meer dan tien jaren aktiviteit er wat inertie werd vastgesteld… tot mevrouw Eureka Barnard er is gekomen. Vanaf haar komst tot nu is zij de motor geworden van bijna alles wat hier gebeurt.
Zij speelt schitterend samen met voorzitters die er ook hun beste krachten aan wijdden zoals mevr. prof. Dorothea van Zyl en ere-ambassadeur Jan Mutton.
Aan al deze mensen breng ik dan ook graag de dank over van ons globale curatorium, evenals ook aan prof Wium Van Zyl, de bezieler van de Nederlandse Bibliotheek.
En nu de toekomst.
Toen ik een aantal jaren geleden lid werd van het curatorium werd er reeds gesproken over het gebouw op Pinelands en over de herzonering ervan… jaar na jaar… zonder dat er iets vooruitging… en plots enkele jaren geleden kwam de oplossing: op de zone zouden meer gebouwen mogen komen… Er zouden twee verdiepingen bureelgebouwen mogen komen en daarboven twee eerder beperkte woonverdiepingen. Dan kwam Corona… en veranderde de vastgoedvisie.
Nieuwe zakenburelen zouden minder goed in de markt liggen, woonstellen daarentegen WEL! En nu zijn wij dichtbij een zonering die woningbouw zou toelaten… en iedereen bereidt zich voor op “Pinelands afbreken en de gronden verkopen…”
Daardoor komen wij nu in een totaal andere situatie.
Na de houding van de twee regeringen in de vorige fase heeft Willem de Zwijgerstichting beslist nooit nog eigendom te zullen kopen…
Wel is het duidelijk dat de gelden die in Zuid-Afrika op onze rekening zullen komen, in dit land zullen blijven.
Wel hebben wij nu al in Europa een kleine bocht genomen waardoor reeds een deel van de Nederlandse middelen in de Nederlanden zullen gebruikt worden, opnieuw, na twintig jaar. Hier voeren wij na enkele jaren een beslissing uit van ons curatorium van net voor corona.
Het dynamisme van SASNEV kennende zou het mij verbazen dat daar niemand minstens twee, drie scenario’s heeft uitgewerkt naar de toekomst toe.
De Willem de Zwijgerstichting zal heel graag met jullie rond de tafel komen zitten om de toekomst te bespreken en de beslissingen van die besprekingen vast te leggen.
Deze garantie willen wij vandaag aan jullie geven bij jullie verjaardag.
Proficiat daarvoor trouwens en ook gelukwensen aan het Zuid-Afrikahuis en aan de Nederlandse Bibliotheek die bij deze viering betrokken werden.

Ludo Helsen

Festival voor het Afrikaans

Op vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 november 2023 wordt in theater De Regentes in Den Haag de vijfde editie van het Festival voor het Afrikaans gehouden. Deelnemers zijn onder meer Antjie Krog, Stef Bos, Adriaan van Dis, Amanda Strydom, Ronelda Kamfer, Babs Gons, Frazer Barry, Dean Balie, Marlo Minnaar en de Klimaatdichters.
Het Festival voor het Afrikaans is een tweejaarlijks festival dat als doel heeft het Nederlandse en Vlaamse publiek te laten kennismaken met de rijkdom van de Afrikaanstalige cultuur. Daarnaast wil het festival Afrikaanse artiesten een internationaal platform bieden en de samenwerking tussen Afrikaanse, Nederlandse en Vlaamse artiesten stimuleren. Het programma bestaat uit muziek, toneel, literatuur, spoken word, film en debat.
Het Afrikaans is de derde grootste taal van Zuid-Afrika, na het Zoeloe en het Xhosa maar vóór het Engels. In totaal wonen er in Zuid-Afrika zo’n 7 miljoen Afrikaanssprekenden. Hoewel het Afrikaans vroeger geassocieerd werd met de apartheid, is het merendeel Afrikaanssprekenden niet wit, maar bruin of zwart. Van de bruine bevolking van Zuid-Afrika heeft driekwart het Afrikaans als huistaal. In plaats van het strenge ‘Standaardafrikaans’ spreken taalkundigen tegenwoordig liever van ‘algemene Afrikaans’. Festival voor het Afrikaans maakt ook ruimte voor varianten van het Afrikaans zoals Kaapse Afrikaans en Griekwa-Afrikaans.

Dichteres Antjie Krog treedt tijdens het festival op met haar goede vriend Adriaan van Dis, en spoken word artist Babs Gons, de Nederlandse Dichter des Vaderlands, met dichteres Ronelda Kamfer. Zangeres Amanda Strydom (onder meer bekend van het duet ‘De taal van je hart’ met Stef Bos) keert na tien jaar terug naar Nederland, waar ze in 2007-2014 volle zalen trok met haar aangrijpende en bezielde muziek. Stef Bos gaat muziek maken samen met de Zuid-Afrikaanse zanger en multi-instrumentalist Frazer Barry (in 2018 te zien in de voorstelling Krotoa van het Volksoperahuis). Frazer Barry en de Purmerendse Zuid-Afrikaan Lee-Ursus Alexander zullen ook optreden met de Zwolse rapformatie Brother Till, in een speciaal voor het festival vervaardigde productie vol elektronische muziek, soundscapes en visual arts. Nog een bijzondere productie is Boesak!, een toneelstuk over het leven van de antiapartheidsactivist dominee Alan Boesak, die in de jaren zeventig in Kampen studeerde en in Nederland een belangrijke woordvoerder van de Struggle was. Boesak wordt gespeeld door Marlo Minnaar
, een van de meest getalenteerde jonge Zuid-Afrikaanse acteurs van dit moment. Zaterdag late night is voor topjournalist en stand-up comedian Marianne Thamm.

Tijdens het festival zijn voorts twee speelfilms te zien: Poppie Nongena (gebaseerd op de beroemde roman van Elsa Joubert) vertelt het verhaal van een zwarte vrouw die te lijden heeft onder de draconische apartheidswetten, en Hans steek die Rubicon oor is een heerlijke komedie over ouderen die in opstand komen tegen de directie van het bejaardenhuis. Deze blockbuster boogt op een sterrencast met onder meer Sandra Prinsloo, Tobie Cronjé en Nicola Hanekom. Filmmaker Niel van Deventer heeft drie recente muziekdocumentaires beschikbaar gesteld over muzieklegendes Koos du Plessis, Johannes Kerkorrel en Gert Vlok Nel. Ook cineast en beeldend kunstenaar Diek Grobler is aanwezig met zijn poëzie-animaties.
Meer informatie is te vinden op www.festivalvoorhetafrikaans.nl.

In memoriam Johan Smeuninx

Op zaterdag 31 januari 2022 vond de uitvaartplechtigheid plaats van Johan Smeuninx. Johan Smeuninx was lid van het curatorium van de Willem de Zwijger-Stichting. Ook was hij de dynamische directeur van de reisafdeling van de Vlaamse culturele vereniging het Davidsfonds, voorzitter van de scouts Diependaal (Winksele) en bestuurslid van de Rotary Club Leuven. Hij was nog in de fleur van zijn leven, nog geen zestig, toen een onmeedogende ziekte hem in zeer korte tijd velde. Hij overleed op 24 december 2022.

Nooit heb ik iemand gekend die de laatste maanden van zijn leven, en bewust met de dood voor ogen, zo optimistisch was en zo dynamisch is gebleven tot en met de dag dat hij overleed. Zijn levensmotto is steeds geweest “Optimism is a moral duty”, en zo was de duidelijke draad doorheen zijn hele leven.
De secretaris van het curatorium, Herman Bosmans, was bij de begrafenis aanwezig om aan Johans echtgenote Ingrid en aan zoon Jasper en dochter Iris onze deelneming over te maken.
Ludo Helsen, voorzitter
Johan Smeunix (1963-2022)

Willem de Zwijger-biograaf twee keer in de prijzen

Het curatorium van de Willem de Zwijger-Stichting feliciteert René van Stipriaan met de twee eervolle onderscheidingen, de Libris Prijs voor Geschiedenis en de Biografieprijs, die hem ten deel vielen voor De Zwijger, zijn indrukwekkende biografie over Willem van Oranje.  

‘In het rijtje klassieke vaderlandse helden staat Willem van Oranje bovenaan. Veel eigentijdse biografen zouden hem daarom met genoegen van zijn voetstuk hebben gerukt, door zijn slechte daden zo breed mogelijk uit te meten. Maar René van Stipriaan weigert te kiezen tussen ophemelen en debunken. Zijn biografie van de Zwijger is gebalanceerd en plaatst de hoofdpersoon in de context van zijn tijd en milieu. Zo ontstaat het beeld van een ambitieuze edelman die zijn dynastieke belangen verdedigde, en die door diepe dalen ging om zijn doel te bereiken. Een zeldzaam grondig en prettig geschreven boek, dat alle eerdere biografieën over Willem van Oranje overtreft.’

Bij Uitgeverij Waanders verscheen onlangs de bundel Willem van Oranje in brieven. De opstand van 1572. Deze uitgave stond onder redactie van Marianne Eekhout, Ineke Huysman, Henk van Nierop, Judith Pollmann en Johan Visser. In dit boek kijkt de lezer mee over de schouder van Willem van Oranje. Aan de hand van veertig brieven wordt hij gevolgd in het jaar 1572, een keerpunt in de Nederlandse geschiedenis.

Op 1 april in dat jaar nemen de Watergeuzen bij toeval Den Briel in. Terwijl in het westen en noorden steeds meer steden en gewesten zich (noodgedwongen) aansluiten bij zijn opstand, proberen in het oosten en zuiden Oranjes legers steun af te dwingen.

De strijd die in april 1572 met verrassend succes begint, lijkt aan het einde van het jaar vrijwel hopeloos. De brieven, ingeleid door experts, laten zien hoe Oranje probeert Nederlanders voor zich te winnen en misstanden aan de kaak te stellen. De weg naar vrijheid en verdraagzaamheid blijkt weerbarstiger dan de prins had gehoopt.

Willem van Oranje in brieven. De opstand van 1572 | Uitgeverij Waanders | paperback, 256 pag. | € 29,95 | ISBN: 9789462624047

Nieuwe biografie over Willem de Zwijgers tegenstander, Filips II

Het is een van de ankerpunten in de geschiedenis van Nederland: de Tachtigjarige Oorlog, waarin uiteindelijk de soevereiniteit van Nederland werkelijkheid werd. Een oorlog die steevast onderdeel is van de Nederlandse canon en iedere scholier ergens in een van de geschiedenislessen de revue ziet passeren. Het is een oorlog met een paar markante personen, namen die blijven hangen: Willem van Oranje, Hertog van Alva en koning Filips II.

Over Filips II en over zijn receptie in de loop van de geschiedenis schreef historicus Arnout van Cruyningen het boek De koning van Hispanje, Filips II, verguisd en geëerd. Een boek dat stilstaat bij wie Filips II was, hoe hij terecht kwam op zijn positie als koning en hoe nadien op zijn koningschap werd teruggeblikt.

Een boek dat laat zien dat wat we als geschiedenis beschrijven altijd een resultaat is van interpretatie. Het is een hybride biografie, die aandacht heeft voor de persoon Filips II en tegelijkertijd stilstaat bij de dynastieke familiegeschiedenis. Met een boeiende samensmelting van die twee in de receptiegeschiedenis van Filips’ nalatenschap.

Lees een recensie van De koning van Hispanje op Biografieportaal.

Taal is toekomst-trofee

Met ondersteuning van de Taalunie lanceert Davidsfonds de Taal is Toekomst-trofee. Het doel is de ondersteuning van initiatieven die het Nederlands promoten en onze taal toegankelijk maken voor iedereen. Het winnende project krijgt een programma op maat uitgestippeld om het een trap hoger te tillen, te professionaliseren en breder te verspreiden in het taalgebied. De trofee is dus geen competitie, het is in de eerste plaats een blijk van waardering voor diegenen die zich inzetten voor het Nederlands.

Via taalistoekomst.be kan je vanaf vandaag innovatieve en creatieve ideeën rond taal nomineren voor de Taal is Toekomst-trofee. De trofee ondersteunt initiatieven die het Nederlands promoten op een warme en aangename manier: geen taalzuivering, geen strenge regeltjes… Klein of groot, helemaal nieuw of onterecht onbekend, dat maakt niet uit. Als de initiatieven maar zoveel mogelijk mensen een geweldige goesting geven in onze taal. Het winnende project krijgt een programma op maat uitgestippeld om het een trap hoger te tillen, te professionaliseren en breder te verspreiden. Taal is Toekomst is een initiatief van Davidsfonds, de Taalunie en Xpair Communication.

De kennis van het Nederlands zit in woelig water. Alle recente lees- en taalvaardigheidsstudies tonen aan dat het niveau van het Nederlands achteruit gaat. Nochtans hebben we taal meer dan ooit nodig. In een wereld waar alles meer en meer digitaal wordt, zorgt een gemeenschappelijke taal spreken voor verbinding. Hoe meer facetten je van het Nederlands beheerst, hoe lager drempels worden. Het spreken van een en dezelfde taal zet deuren open naar meer professionele kansen, een grotere mediawijsheid en zelfontplooiing. Nederlands zorgt er met andere woorden voor dat je sterker in je schoenen staat.
Deze oproep gaat dus heel breed: naar het onderwijsveld, (jeugd)verenigingen, bibliotheken, jij thuis… Iedereen kan hét winnende idee voor de Taal is Toekomst-trofee nomineren op www.taalistoekomst.be. Vragen over de Taal is Toekomst-trofee? Neem contact op met Jolien Vandeven, verantwoordelijke marketing en communicatie bij Davidsfonds, jolien.vandeven@davidsfonds.be of +32 498 15 15 91.

Bron: Het accent, de ledenkrant van het Davidsfonds, maart 2022.

Studio SASNEV: Yves T'Sjoen in gesprek met Breyten Breytenbach

Op 19 maart 2022 vond er bij SASNEV, het Suid-Afrikaanse Sentrum vir Nederland en Vlaandere, een prachtige openbare ontmoeting plaats tussen Yves T’Sjoen, hoogleraar Moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Gent, en de legendarische Zuid-Afrikaanse dichter Breyten Breytenbach. U kunt dit gesprek hier terugkijken.

Koning neemt eerste exemplaar biografie Willem de Zwijger in ontvangst

De Nederlandse koning Willem-Alexander neemt op dinsdagochtend 16 november in de Kloosterkerk in Den Haag het eerste exemplaar in ontvangst van De zwijger, het leven van Willem van Oranje door cultuurhistoricus René van Stipriaan. De koning wordt de biografie aangeboden door de auteur.

René van Stipriaan deed twintig jaar onderzoek naar het leven van Willem van Oranje. Hij verwerkte nieuwe inzichten en nog onbekende details in het boek, waarover hij tijdens de presentatie spreekt.

Tijdens de bijeenkomst zijn er korte lezingen van schrijver en journalist Geert Mak, emeritus hoogleraar Nieuwe Geschiedenis Henk van Nierop en universitair hoofddocent Europese Studies Yolanda Rodríquez Pérez. Luitist Arjen Verhage en zangeres Henriette Schenk brengen een zestiende-eeuwse versie van het Wilhelmus ten gehore.

Constantijn Huygensprijs voor Peter Verhelst

De Constantijn Huygens-prijs 2021, een van de vijf Haagse literatuurprijzen, is toegekend aan de Vlaamse dichter en schrijver Peter Verhelst (1962), die in 1987 debuteerde met de dichtbundel Obsidiaan. Al eerder ontving hij de Jan Campert-prijs 2008 (voor de bundel Nieuwe sterrenbeelden) en de F. Bordewijk-prijs 2000 (voor de verhalenbundel Tongkat). Daarnaast ontving hij eerder onder andere de Herman de Coninckprijs en de Gouden Griffel.

De Constantijn Huygens-prijs, de jaarlijkse prijs voor een literair oeuvre, bedraagt € 12.000 en wordt op 23 januari 2022 uitgereikt op het festival Winternachten. Het Literatuurmuseum organiseert de toekenning en uitreiking van de Haagse literatuurprijzen.
De jury bestond uit Erica van Boven, Jeroen Dera, Jeannette Smit, Nisrine Mbarki, Aad Meinderts (voorzitter), Sanne Parlevliet, Jan de Roder, Rashif El Kaoui en Sarah Vankerschaever

Peter Verhelst / Foto: Stephan Vanfleteren

Overwegingen van de jury:
‘Het lijdt geen twijfel: Peter Verhelst heeft een adembenemend oeuvre. Tongkat, Zwerm, Nieuwe sterrenbeelden, Zing zing, deze zomer nog de bundel 2050. Hij is de verdiende laureaat van de Constantijn Huygens-prijs. En toch: de Vlaming, de dichter, de romancier, jeugdauteur, theaterauteur en zelfs performancekunstenaar zou zich bij die prijs misschien wat ongemakkelijk kunnen voelen. We kennen hem als iemand die zich niet graag binnen de omheining van een label of een genre plaatst, zelfs de publicatie van een werk is een horde, want het betekent dat levend taalmateriaal stolt. Inkt op papier. Opgezet weefsel. Hetzelfde geldt voor zoiets als ‘een oeuvre’. Dat moet volgens Verhelsts poëtica blijven bewegen, blijven herschreven worden, het moet doorbloed. Het is literaire onrust die naar een geheel eigen universum leidt, soms prachtig intuïtief, soms donker, kritisch en pulserend. Op deze manier moet de toekenning van deze Constantijn Huygens-prijs ook gezien worden: niet als een bevestiging van wat is geweest, maar als een bekroning van de volgehouden inspanning van Peter Verhelst om te blijven zoeken naar alles wat zou kunnen zijn.’

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.